چرا مصرف قند باعث تسریع روند پیری و از بین رفتن خاصیت کشسانی پوست میشود؟

تا حالا شده  به این فکر کنید که چرا هرجا صحبت از انواع و اقسام بیماری ها میشود اسم قند در صدر جدول قرار میگیرد؟چه چیزی سبب این اتفاق شده؟

مقاله ی دکتری را داشتم دیروز مطالعه میکردم که جمله ی عجیب غریب و فوق العاده ای دیدم :"تاحالا شده موز را پوستش را بکنید و 24 الی 48 ساعت آن را در هوای آزد بگذارید؟لکه های قهوه ای موز که در نتیجه ی واکنش پروتین آن با اکسیژن پدیدار میشود دقیقا مشابه اتفاقی است که با خوردن قند در بدن شما رخ میدهد!"

میدانید موضوع خیلی جدی است!

بخواهم واقع بینانه صحبت کنم باید بگم که روند پیری حقیقت جدایی ناپذیر زندگی میباشد و طی مقالات منتشر شده هدف من از مقالات  به معنای فرار از پیری نیست  بلکه به معنای "سالم پیر شدن" میباشد.

مجموعه ای از موارد مختلف نظیر مصرف قند روند پیری را افزایش داده و با کاهش خاصیت کشسانی پوست موجب پیر شدن تدریجی پوست میشود.

چطور ممکن است؟

برای توضیح بیشتر به مبحثی در بیوشیمی با عنوان "گلیکاسیون" اشاره باید کرد.

قند از طریق یک فرآیند طبیعی به نام گلیکاسیون به پوست شما آسیب می‌رساند. قند موجود(گلوکز / فروکتوز و گالاکتوز که گلوکز 10برابر به نسبت بقیه قند ها در این پروسه نقش دارد) در جریان خون شما به پروتئین‌ها متصل می‌شود و رادیکال‌های آزاد مضری به نام (محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته)تولیدمیکند با نام AGEs.همانطور که میدانیم پروتین های موجود در پوست کلاژن و الاستین میباشد که هردوی اینها موجب برقراری خاصیت کشسانی / رطوبت / لطافت / حجم و جوانساز پوست میباشند.پس هر چه این مقادیر پروتین ها دچار اختلال و آسیب بشوند کلاژن و الاستین شما را سفت، خشک و شکننده می‌کنند و استحکام و انعطاف آن‌را از بین می‌برند. اثرات آن به صورت خطوط ریز، افتادگی و چین و چروک روی پوست شما دیده می‌شود.این تاثیر بر روی کلاژن به این صورت میباشد که باتوجه به این ما 3 نوع کلاژن داریم که نوع 1 ضعیف ترین و نوع 3 قوی ترین میباشد طی گلیکاسیون کلاژن نوع 3 به کلاژن نوع 1 تجزیه شده که نتیجه ی آن کاهش استحکام و ساختار پوستی میباشد.

عامل دیگری که باعث سرعت بخشیدن روند پیری پوست میشود اثر قند بر روی غیرفعال سازی آنتی اکسیدان های طبیعی میباشد.برای شفاف سازی این موضوع ابتدا به این موضوع میپردازم که بدانیم "آنتی اکسیدان" یعنی چه؟

رادیکال‌های آزاد در اشکال و اندازه‌های شیمیایی مختلفی وجود دارند. مقدار بیش از حد رادیکال‌های آزاد در بدن باعث ایجاد شرایطی به نام استرس اکسیداتیو می‌شود که ممکن است به سلول‌ها آسیب برساند و منجر به بیماری‌های مزمن شود آنتی اکسیدان‌ها مولکول‌هایی هستند که می‌توانند به بدن کمک کنند تا با رادیکال‌های آزاد مضر که با بیماری‌های مختلفی مانند دیابت و سرطان مرتبط هستند، مبارزه کنند بدون آنتی اکسیدان‌ها، رادیکال‌های آزاد خیلی سریع آسیب‌های جدی ایجاد می‌کنند و در نهایت منجر به مرگ سلولی می‌شوند مولکول‌های آنتی اکسیدان به تعادل مولکول‌های رادیکال‌ آزاد در بدن کمک و بدن را در برابر بیماری‌ها تقویت می‌کنند از طرفی بدون محافظت در برابر آنتی اکسیدان‌ها، پوست ما در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد ناشی از مهاجمان محیطی مانند آلودگی، نور آبی و اشعه ماوراء بنفش آسیب پذیرتر است. رادیکال‌های آزاد که در حال پرسه زدن هستند (و به پروتئین‌های ساختاری پوست ما متصل می‌شوند)، استرس اکسیداتیو را تحریک می‌کنند که به پیری زودرس پوست ما کمک می‌کند.

 متاسفانه مصرف شکر در ۵۰ سال گذشته در سراسر جهان بیش از سه برابر شده است.سازمان بهداشت جهانی مصرف دوز قند روزانه را 25 گرم اعلام کرده که مساوی 6 قاشق چای خوری است.طی تحقیقات صورت گرفته تنها در اروپا میزان مصرف قند به نسبت بقیه جاها پایین تر است که میزان آن هم روزانه 100 گرم میباشد!

دقت شود که در میزان مصرف غذایی هوشمندانه عمل کنید و از مواد غذایی ای استفاده کنید که گلایسمیک ایندکس پایینی را برخوردار میباشند زیرا هر افزایش ناگهانی قند خون (اسپایک گلوکز)موجب گلیکاسیون میشود.

برای جلوگیری از روند پیری زودرس پوستی از موادی که خاصیت آنتی اکسیدانی قوی میباشند و همچنین مواد غذایی با قند پایین تر استفاده کنید:

در پایان اینکه با درست کردن عادات غذایی و هوشمندانه انتخاب کردن بدن شما ممنون شما خواهد بود.

گردآورنده : ونوس شایان